Τα Οξυτενή Κονδυλώματα, όπως είναι η τυπική ονομασία των κονδυλωμάτων, μεταδίδονται κυρίως με την σεξουαλική επαφή.

Πρόκειται για το συχνότερο σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα. Ο ιός αυτός προκαλεί τον ταχύ πολλαπλασιασμό των κυττάρων του δέρματος, είναι ανώδυνα (σπάνια μπορεί να προκαλούν φαγούρα ή κάψιμο) και έχουν χρώμα ρόδινο ή καφεοειδές. Σήμερα γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πάνω από 100 διαφορετικοί γονότυποι, δηλαδή 100 διαφορετικοί τύποι κονδυλωμάτων.

Τα κονδυλώματα είναι καλοήθεις όγκοι διαφορετικών μεγεθών που εμφανίζονται στο δέρμα από πολύ μικροί - στο μέγεθος μιας μικρής ελιάς - μέχρι αρκετά μεγάλοι, και από απλοί μονήρεις όγκοι μέχρι πολλαπλοί διαφορετικού μεγέθους. Το χρώμα τους είναι κυρίως αυτό του δέρματος και εμφανίζονται κατά βάση στην πρωκτογεννητική περιοχή τόσο της γυναίκας όσο και του άντρα. Υπάρχουν όμως και τα κονδυλώματα που δεν βλέπουμε και που προσβάλλουν κυρίως τον τράχηλο της μήτρας όπου αναγνωρίζονται δύσκολα με γυμνό μάτι.

Ορισμένοι ιοί προκαλούν τα κλασικά, τυπικά κονδυλώματα πάνω στο δέρμα. Άλλοι ιοί δεν προκαλούν εμφανή κονδυλώματα, αλλά έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν καρκίνο στους βλεννογόνους (εσωτερική επίστρωση) του κόλπου και του ορθού (πρωκτός). Αυτά τα στελέχη ενοχοποιούνται και για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας στις γυναίκες. Τα κονδυλώματα δεν προκαλούνται από τους ίδιους τύπους του HPV που προκαλούν δυσπλασία και καρκίνο. Όμως αν κάποιος έχει παρουσιάσει κονδυλώματα, είναι πιθανόν να έχει εκτεθεί και στα καρκινογόνα στελέχη του ιού. Τα καρκινογόνα στελέχη του ιού, HPV δεν προκαλούν ορατά κονδυλώματα.

Η ασθένεια μεταδίδεται από άτομο προσβεβλημένο (με ή χωρίς ορατές κλινικά βλάβες) συνήθως με τη σεξουαλική επαφή. Είναι σπάνια η μετάδοση με άλλο τρόπο, αν και έχουν αναφερθεί περιπτώσεις κονδυλωμάτων από κοινόχρηστα αντικείμενα (π.χ πετσέτες) ή από μυρμηγκιά (ή μυρμηκιά), κυρίως σε παιδιά. Τα ανοσοκατασταλμένα άτομα είναι πιο επιρρεπή στον ιό, ενώ είναι εξατομικευμένη και η αντίσταση του κάθε ατόμου στην προσβολή από αυτόν. Σε ορισμένα άτομα ο ιός πολλαπλασιάζεται γρήγορα και υποτροπιάζει συχνά, ενώ σε άλλους θεραπεύεται εύκολα χωρίς υποτροπές. Είναι άγνωστη η ελάχιστη ποσότητα ιού που απαιτείται για να προκληθεί η μόλυνση. Δεδομένου ότι τα κονδυλώματα μπορούν να εντοπίζονται σε τόσο μεγάλη περιοχή πάνω και γύρω από τα γεννητικά όργανα, είναι πιθανόν το προφυλακτικό, το οποίο καλύπτει μόνον το σώμα του πέους, να μην προσφέρει απόλυτη ασφάλεια.

Στα εργαστήριά μας η εξέταση για τα κονδυλώματα είναι απλή, ανώδυνη και η διάγνωση μπορεί να γίνει με γυμνό μάτι ή με μεγεθυντικό φακό. Για κονδυλώματα που βρίσκονται στον πρωκτό ή στον κόλπο χρειάζεται να γίνει μια πιο ειδική εξέταση (ορθοσκόπηση ή κολποσκόπηση αντίστοιχα). Όταν βρίσκονται κονδυλώματα στα εξωτερικά γεννητικά όργανα είναι καλό να γίνεται επίσης εξέταση του πρωκτού και του κόλπου (στις γυναίκες). Μετά την αρχική διάγνωση των κονδυλωμάτων πρέπει να γίνεται έλεγχος με τεστ Παπανικολάου ή/και ιστολογική εξέταση-PCR για την πιθανότητα αλλοιώσεων στον τράχηλο της μήτρας. Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν εμφανή κονδυλώματα πρωκτού, η μόλυνση με τον ιό μπορεί να διερευνηθεί με την PCR. Η εξέταση αυτή ταυτοποιεί τον υπότυπο (επικίνδυνος ή όχι).